Content – หน้า 651

ทัศนะของคนค้าขายกับพม่า

กรกฎาคม 4, 2012 Cover Story

“ในเรื่องการเกษตร หลายปีมานี้ผมนั่งถามตัวเอง แล้วก็ถามเพื่อนๆ ว่า พม่าเขาพัฒนาไปอย่างนี้ แม้ว่ายังต้องใช้เวลาแต่เขาก็พัฒนาไปเรื่อยๆ มีผลกับเรา เพราะว่าในตลาดข้าว มีซัปพลายเออร์อยู่แค่นี้ เราเป็นผู้หนึ่งที่ขายข้าวเข้ามาในตลาด แล้วตลาดก็อยู่แค่นี้ ค่อยๆ โต ไม่ได้โตมากหรอก วันนี้ในโลกนี้มีคนประมาณ 6 พันกว่าล้าน เกือบ 7 พันล้านคนที่ต้องกินข้าว ตอนนี้กลายเป็นว่าแต่ละประเทศที่เคยปลูกได้น้อยก็ปลูกได้มากขึ้น พอปลูกได้มากแล้วก็ขายเข้ามา ผมถามว่าเราจะเป็นที่ 1 ต่อไปนานที่สุดได้อย่างไร ในเมื่อไม่ได้มีเราเล่นอยู่เพียงคนเดียว คนอื่นเขาเข้ามาเล่นด้วย ในอุตสาหกรรมข้าวนี่นะ ในส่วนของโรงสีข้าวโดยหลักๆ แล้ว เราใช้เครื่องจักรของญี่ปุ่น ใช้ของซาตาเก้ แต่ตอนนี้หลายอย่างของเวียดนามดีกว่า หลายอย่างจีนดีกว่า เพราะฉะนั้นเทคโนโลยีเปลี่ยนเร็ว พัฒนาเร็ว วันนี้พอคุณคุยกันเสร็จ เขาก็บินไปถึงต้นทางแล้ว ฉันใดฉันนั้น พม่าก็เหมือนกัน เพราะฉะนั้นในกรณีของเกษตรพัฒนา การส่งรถเกี่ยวนวดข้าวเข้าไปขายให้พม่าเท่ากับเป็นการช่วยคู่แข่งไหม ผมว่าไม่ เพราะถ้าเขาไม่ขาย คนอื่นก็ขาย ข้อเท็จจริงเป็นอย่างนั้น วันนี้ต้องยอมรับว่าจีนเขามาแรงกว่าเรา ผมเลยดูว่า เมื่อทุกประเทศเขายกระดับพัฒนาขึ้นมาเรื่อย แต่ของเรานี่

เมื่อแชมป์เก่า มุ่งมั่นขอทวงตำแหน่งคืน

กรกฎาคม 4, 2012 Cover Story

พม่ากำลังดำเนินการอย่างเข้มข้นในการยกระดับ “อุตสาหกรรมข้าว” ของตนเอง โดยมีเป้าหมายในการกลับคืนสู่ตำแหน่งประเทศผู้ส่งออกข้าวเป็นอันดับ 1 ของโลก และดูเหมือนปัจจัยหลายด้านก็กำลังเอื้อต่อย่างกาวของพม่าในเรื่องนี้ จอว์ จอว์ ทุนกำลังขะมักเขม้นศึกษาโครงสร้างรถเกี่ยวนวดข้าวล็อตใหม่ที่ญาติของเขา ดร.จอว์ จอว์ อ่อง (Kyaw Kyaw Aung) เพิ่งสั่งนำเข้ามาจากประเทศไทย เขาต้องเร่งทำความเข้าใจกลไกการทำงานของรถคันนี้ทั้งหมด เพื่อจะควบคุมและสามารถแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้หากมีปัญหาเกิดขึ้นกับเจ้ารถคันนี้ จอว์ จอว์ ทุนจำเป็นต้องรู้จักรถเกี่ยวนวดข้าวคันนี้อย่างดี ก่อนถึงฤดูกาลเก็บเกี่ยวข้าวรอบใหม่ที่จะถึงในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า เมื่อตอนต้นปีระหว่างวันที่ 22 กุมภาพันธ์ ถึง 21 เมษายน ที่ผ่านมา จอว์ จอว์ ทุนพร้อมกับทีมงานอีก 3 คน ประกอบด้วย จอว์ ซัวร์ วิน หรือจอซัว มินทเว หรือโกเป๊าะ และโซ ลวย อู หรือโซ ลวย ได้เดินทางมาฝึกงานที่โรงงานของบริษัทเกษตรพัฒนาอุตสาหกรรมในเครือเกษตรพัฒนาที่จังหวัดพิษณุโลก เกษตรพัฒนาคือกลุ่มบริษัทผู้ผลิตเครื่องจักรกลการเกษตร และเป็นผู้ผลิตและจำหน่ายรถเกี่ยวนวดข้าวรายใหญ่ที่สุดของประเทศไทย

ความรุนแรงทางเพศในคุก

กรกฎาคม 4, 2012 Women in Wonderland

เราอาจจะเคยดูละครหรือภาพยนตร์หลายๆ เรื่องที่บอกเล่าชีวิตของนักโทษและในหลายๆ ครั้งที่ภาพยนตร์เหล่านี้สื่อให้เห็นว่านักโทษที่เพิ่งเข้าไปอยู่ในนั้นมักจะถูกข่มเหงรังแกจากคนที่อยู่มานานแล้ว แม้กระทั่งผู้คุม ไม่ใช่เพียงแค่การทำร้ายร่างกาย แต่ยังรวมไปถึงการข่มขืนอีกด้วย ไม่ว่าคุณจะเป็นนักโทษชายหรือหญิงคุณก็ล้วนแต่มีโอกาสที่จะโดนข่มขืนได้เช่นกัน เรื่องเหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่เรื่องสมมุติหรือ มีอยู่แต่เพียงแค่ในจินตนาการเท่านั้น หากแต่ว่าเรื่องเหล่านี้มันเกิดขึ้นจริงๆ ในเรือนจำ เมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา กระทรวงยุติธรรมของประเทศสหรัฐอเมริกาได้ออกมาเปิดเผย ผลการสำรวจอดีตนักโทษของปี 2552 จากการสอบถามนักโทษที่เคยถูกคุมขังมาก่อนในช่วงระยะเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมา เมื่อได้ทำการสอบถามนักโทษชายและหญิงทุกๆ 10 คน จะต้องมีนักโทษอย่างน้อย 1 คน ที่เคยถูกข่มขืนเมื่อครั้งที่ยังถูกขังอยู่ หรือประมาณ 60,000 คนต่อปีที่ถูกข่มขืนเมื่อถูกขังคุก กระทรวงยุติธรรมยังเปิดเผยอีกว่าจากการสำรวจครั้งนี้พบว่าจำนวนนักโทษชายที่ถูกข่มขืนนั้นมีมากกว่านักโทษหญิงเสียอีก ในจำนวนนักโทษชายที่ตกเป็นเหยื่อทั้งหมด เป็นนักโทษเกย์ 39% นักโทษกระเทยประมาณ 34% และนักโทษชายปกติ ประมาณ 3.5% ซึ่งพวกเขาเหล่านี้ถูกข่มขืนจากนักโทษด้วยกันเอง ในส่วนของนักโทษหญิงนั้นมีจำนวนผู้ที่ตกเป็นเหยื่อน้อยกว่านักโทษชาย มีนักโทษหญิงที่มีลักษณะชอบผู้หญิงด้วยกันเองหรือเลสเบี้ยนนั้นโดนข่มขืนจากนักโทษด้วยกันเองอยู่ที่ 13% และจากจำนวนนักโทษหญิงทั้งหมด เกือบหนึ่งในห้าของ จำนวนผู้ที่ตกเป็นเหยื่อถูกข่มขืนจากผู้คุมชาย สถานการณ์การใช้ความรุนแรงทางเพศในคุกยิ่งแย่ลงไปอีกเมื่อกระทรวงยุติธรรมรายงานว่า นักโทษที่เป็นเด็กและเยาวชนตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงทางเพศในสถานที่กักกัน ที่อเมริกากฎหมายสำหรับเด็กและเยาวชนก็ไม่ต่างจากบ้านเรา เด็กที่ทำผิดจะต้องถูกกักกันอยู่ที่สถานพินิจ จากการสอบถามเด็กและเยาวชนที่ถูกคุมความประพฤติ พบว่าในการสอบถามเด็กๆ ทุกๆ 8

ชุมชนซีไซด์แห่งฟลอริดา ต้นแบบวิถีชีวิตเมืองแนวใหม่

กรกฎาคม 4, 2012 Across the Pacific

ณ วันนี้ชุมชนซีไซด์แห่งฟลอริดาผ่านร้อนผ่านหนาวมานานกว่า 3 ทศวรรษแล้ว โดยมีจุดก่อกำเนิดจากเจ.เอส.ซโมเลี่ยน เจ้าของกิจการห้างสรรพสินค้าพิซิทซ์แห่งเมืองเบอร์มิงแฮม มลรัฐแอละบามา ซึ่งเป็นกิจการที่เขาร่วมกันสร้างมากับหลุยส์ พิซิทซ์ ผู้เป็นพ่อตา ในปี 1946 เจ.เอส.ได้ซื้อที่ดินติดทะเลบริเวณตะวันตกเฉียงเหนือของฟลอริดา ซึ่งอยู่ในส่วนด้ามกระทะจำนวน 80 เอเคอร์ หรือประมาณ 202 ไร่ และที่ดินที่ยื่นออกไปในทะเลอีกจำนวน 40 เอเคอร์ หรือประมาณ 100 ไร่ โดยคิดจะสร้าง บ้านพักตากอากาศให้พนักงาน หากแต่หุ้นส่วนธุรกิจ ของเขาซึ่งเป็นพี่ชายภรรยาของเขากลับไม่เห็นด้วยกับความคิดนั้นและไม่ลงทุนร่วมด้วย เขาจึงจำใจพับแผนของเขาไว้ขณะที่ยังคงเป็นเจ้าของที่ดินอยู่ ต่อมาในปี 1979 โรเบิร์ต ซโมเลี่ยน เดวิส หลานชาย ของเขาเป็นผู้รับสืบทอดที่ดินผืนนั้น โรเบิร์ตจบการศึกษาด้านบริหารธุรกิจจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด สานฝันต่อด้วยการสร้างเมือง ตากอากาศริมทะเลที่มีกลิ่นอายย้อนยุคไปสู่สมัยปู่ย่าตายายของเขา โรเบิร์ตพร้อม Daryl ภรรยาคู่ใจ ของเขาได้เล่าความฝันให้แก่อังเดรส์ ดัวนีย์ และอลิซาเบธ เพลเทอร์-ไซเบิร์ก สองสถาปนิกสามีภรรยา เจ้าของบริษัท ดัวนีย์

คดีเดวิด เวลส์ กับปัญหาโสเภณีเด็กในประเทศไทย

กรกฎาคม 4, 2012 Inside New Zealand

ฉบับที่แล้วผมเขียนเกี่ยวกับคดีของลี เกา ฮุย ซึ่งเป็นคดีดังคดีหนึ่งประจำปีนี้ของนิวซีแลนด์ เหตุผลก็เพราะเนื้อหาน่าติดตามคล้ายๆ หนังผจญภัย แต่ฉบับนี้ผมขอเขียนถึง คดีของเดวิด เวลส์ เป็นคดีอาญาที่ดังไม่แพ้กัน แต่คดีนี้เป็นคดีที่ผมอ่าน แล้วไม่รู้สึกสนุกหรือน่าติดตามอะไรเลย อ่านแล้วรู้สึกขยะแขยงมากกว่า และผมเชื่อว่าสำหรับคนไทยบางคนอ่านแล้วอาจจะไม่ใช่แค่ขยะแขยง แต่โกรธเลือดขึ้นหน้า อยากรุมกระทืบนายคนนี้ซะด้วย เพราะเดวิด เวลส์ ผู้ต้องหา ทำธุรกิจเซ็กซ์ทัวร์รับจัดโปรแกรมสำหรับฝรั่งวิปริตวิตถารในนิวซีแลนด์มาสะบึมโสเภณีเด็กในประเทศไทย ตัวผมเองนั้นย้ายมาอยู่ต่างประเทศนานแล้ว ฉะนั้นผมเลยไม่ได้ติดตามข่าวทางเมืองไทยเท่าไหร่ จำได้ว่าเคยดูคลิปข่าวในเมืองไทยเกี่ยวกับโสเภณีเด็กในยูทูป เป็นรายการเรื่องเล่าเช้านี้ของสรยุทธ์ ซึ่งเป็นเรื่องแม่บังคับให้ลูกที่เป็นเด็กผู้หญิงอายุ 6-13 ขวบ ขายตัวให้นักท่องเที่ยวต่างชาติที่วิปริต เดินทางมาเมืองไทยเพื่อมาสะบึมโสเภณีเด็กโดยเฉพาะ ตัวแม่นั้นคอยคุมงานอย่างใกล้ชิด เวลาลูกโดนสะบึมอยู่ ถ้าเกิดอวัยวะเพศของชาวต่างชาติใหญ่ยัดไม่เข้า เพราะอวัยวะเพศของเด็กผู้หญิงอายุ 6-13 ขวบมันเล็กนิดเดียว ลูกร้องว่าเจ็บเมื่อไหร่ ก็จะเป็นสัญญาณให้แม่ (ใจยักษ์) รีบยื่นมือเข้าช่วยเหลือแต่ไม่ได้ช่วยเหลือลูกนะครับ แต่ช่วยเหลือฝรั่งวิปริตพวกนั้น โดยรีบเอาเจลมาละเลงทาอวัยวะเพศลูกให้ลื่นๆ ฝรั่งวิตถารพวกนั้นจะได้ยัดอวัยวะเพศเข้าไปได้สำเร็จ ฟังๆ แล้วก็น่าขยะแขยงไม่น้อย และเหตุผล ที่ผมคิดว่าธุรกิจแบบนี้ไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง ก็เพราะโสเภณีเด็กนั้น จริงๆ ก็คือเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ

AKB48

กรกฎาคม 4, 2012 Japan Walker

พวกเธอสร้างปรากฏการณ์ทางสังคมรูปแบบใหม่ในญี่ปุ่น พวกเธอครอบครองสถิติ “ที่สุดในโลก” ใน Guinness World Records ไว้หลายรายการ พวกเธอแสดงคอนเสิร์ต 365 วันต่อปี พวกเธอที่ว่าคงเป็นใครอื่นไปไม่ได้นอกจากกลุ่ม Girl Idol ที่ชื่อ AKB48 หากไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้แล้วคงเป็นเรื่องยากที่จะจดจำชื่อสมาชิก AKB48 ได้ครบถ้วนเพราะนี่คือ Largest Pop Group ของโลก ประกอบด้วยสมาชิก 64 คน แบ่งออกเป็น 4 ทีมย่อย ได้แก่ ทีม A, ทีม K, ทีม B และทีม 4 ทีมละ 16 คน นอกจากนี้ยังมีทีมสำรองที่อยู่ในระหว่างการฝึกฝนเตรียมพร้อม ที่เรียกว่า “Kenkyusei” อีกหลายรุ่น (ในเดือนมิถุนายน 2555 มี Kenkyusei รวม

บทเรียนหน้าร้อน

กรกฎาคม 4, 2012 Voice from Vale

วานนี้และวันนี้ปรอทในเขตชุมชนวัดได้ 46 องศาเซลเซียส ส่วนกลางทุ่งนาพุ่งขึ้นถึง 49.5 องศา บางพื้นที่ว่ากันว่าวัดได้ 52 องศา พาดหัวรองในหน้า หนังสือพิมพ์กรอบหนึ่งปลอบใจว่า “ยิ่งร้อนตับแลบเท่าไร ปีนี้น้ำท่าจะอุดมสมบูรณ์เท่านั้น” แต่อีกกรอบ บอกว่าวานนี้วันเดียว ในรัฐเบงกอลฯ มีผู้เสียชีวิตจากอากาศร้อน 67 คน ในบ่ายวันเดียวกัน ข่าวสั้นของทุกสถานีรายงานการมาถึงของมรสุมฤดูฝน ซึ่งปีนี้พัดเข้าฝั่งรัฐเกรละช้าไปสี่วัน แต่สำหรับเบงกอลฯ ที่อยู่ทางตะวันออกคงต้องกลั้นใจรออีกสักสิบวัน แม้ฤดูร้อนในชนบทอินเดียจะหฤโหด และโหดเป็นพิเศษในปีนี้ เพราะถูกซ้ำเติมด้วยการขึ้นราคาน้ำมันและอาการร่วงกับร่วงของค่าเงินรูปี ซึ่งล่าสุดอยู่ที่ 55 รูปีต่อดอลลาร์ แต่กลับมีหลายเรื่องให้เรียนรู้ โดยเฉพาะสำหรับคนที่โตมาในเมืองไทย มีชีวิตเคยชินกับความสะดวกของเมืองหลวง ไม่รู้จัก ร้อนรู้จักหนาว สามารถเลือกเดินจากห้องแอร์ห้องหนึ่งไปยังห้องแอร์อีกห้องหนึ่งได้เสมอ จนเรื่องที่ว่าเมืองไทยมีสามฤดูเป็นแค่ความรู้มือสอง และคำว่า “หน้ามะม่วง” หาได้บอกเดือนหรือฤดูในขุมประสบ การณ์ของคนรุ่นใหม่ ชีวิตชนบทที่ศานตินิเกตัน ในรัฐเบงกอลตะวันตกของอินเดีย คือการเผชิญหน้ากับกาลอากาศ ที่หมุนเวียนเปลี่ยนฤดู ฤดูหนาวที่นานราวสามเดือน ฤดูใบไม้ผลิสั้นๆ ไม่ถึงเดือน ฤดูร้อนแสนโหดที่เริ่มจากกลางเดือนมีนาคม แล้วเพิ่มองศาขึ้นเรื่อยๆ

“ซานไจ้” จาก C&D ถึง R&D (ตอนแรก)

กรกฎาคม 4, 2012 China Inside-Out

คำว่า “ซานไจ้” หากแปลตรงตัวแล้วจะมีความ หมายว่าหมู่บ้านเล็กๆ ในหุบเขา (Small Mountain Village) โดยคำว่า “ซาน “ นั้นแปลว่าภูเขา ส่วน “ไจ้ “ ก็แปลว่าหมู่บ้านเล็กๆ โดย “ไจ้หรือจ้าย” ตัวนี้เป็นตัวอักษรเดียวกับตัวอักษร “ไจ้” ในชื่อ “จิ่วไจ้โกว” สถานที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติอันงดงามในมณฑล เสฉวนนั่นเอง กระนั้นความหมายของ “ซานไจ้” ที่ถูกนำมาใช้กันบ่อยครั้งที่สุดในสังคมจีนยุคปัจจุบันกลับไม่ได้มีความหมายว่า “หมู่บ้านเล็กๆ ในหุบเขา” แต่หมาย ความถึง “สินค้าลอกเลียนแบบ” หากจะอธิบายให้เห็นภาพชัดเจนยิ่งขึ้นไปอีกก็คือ ชาวจีนเปรียบเปรยว่าสินค้าจีนที่พยายามผลิตออกมาลอกเลียนแบบสินค้าชื่อดังของโลก โดยเป็นการ เลียนแบบทั้งชื่อ เลียนแบบทั้งรูปร่างหน้าตา (ดีไซน์) เลียนแบบคุณสมบัติการใช้งาน และอีกสารพัดเลียนแบบ (ยกเว้นอยู่สองอย่างที่ไม่สามารถเลียนแบบได้ก็คือ ไม่สามารถเลียนแบบคุณภาพ และไม่สามารถเลียนแบบราคาได้ แน่นอนว่าสินค้าซานไจ้ย่อมมีราคาถูกกว่าสินค้า ต้นฉบับมาก) เหมือนกับเป็นสินค้าคุณภาพต่ำที่ผลิตอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ ในหุบเขาอันห่างไกล ชาวบ้านลงมือ

เศรษฐกิจโลกในกำมือผู้หญิงชื่อ Angela Merkel

กรกฎาคม 4, 2012 On Globalization

เศรษฐกิจโลกกำลังตกอยู่ในอันตรายและจะรอดหรือไม่ ขึ้นอยู่กับผู้หญิงเพียงคนเดียว “ทุกคน ไปที่เรือชูชีพเดี๋ยวนี้!!!!” คือสัญญาณอันตรายที่ตลาดกำลังส่งออกมาว่าเศรษฐกิจโลกกำลังตกอยู่ในอันตรายอย่าง ใหญ่หลวง นักลงทุนจึงพากันเร่งรีบกว้านซื้อพันธบัตรรัฐบาลอย่าง สหรัฐฯ เยอรมนี และประเทศที่ถูกมองว่า “ปลอดภัย” ซึ่งมีเพียงหยิบมือเดียว และยังลดจำนวนลงเรื่อยๆ ในขณะที่นักลงทุนยอมควักกระเป๋าจ่ายเงินซื้อพันธบัตรรัฐบาลเยอรมนีอายุ 2 ปี และเต็มใจที่จะจ่ายเงินซื้อพันธบัตรระยะยาวของรัฐบาลอเมริกัน ที่ต้องถือนานถึง 10 ปี ด้วยดอกเบี้ยหน้าตั๋วเพียงน้อยนิดไม่ถึง 1.5% นั้น นักลงทุนเหล่านั้นกำลังแสดงว่าพวกเขากลัวว่าเศรษฐกิจโลกจะซบเซา หรือจะเกิดภาวะเงินฝืดไปอีกนานหลายปี ไม่ว่าสิ่งที่นักลงทุนกลัวจะเกิดขึ้นหรือไม่ แต่ที่แน่ๆ คือมีอะไรบางอย่างที่ผิดปกติมากๆ กำลังเกิดขึ้นกับเศรษฐกิจโลกอยู่ในขณะนี้ “อะไรบางอย่าง” นั้นคือเศรษฐกิจโลกกำลังตกอยู่ในอันตราย และหายนะครั้งใหญ่ทางการเงินโลกกำลังจะเกิดขึ้น ขณะนี้เศรษฐกิจ กำลังอ่อนแอทั่วโลก ภาวะเศรษฐกิจถดถอยในกลุ่มประเทศ euro zone กำลังดิ่งลึก ตัวเลขคนมีงานทำที่เบาหวิวติดต่อกัน 3 เดือนของ สหรัฐฯ แสดงว่าการฟื้นตัวของสหรัฐฯ ก็กำลังมีปัญหา หันไปทางประเทศตลาดเกิดใหม่ขนาดใหญ่ ก็ดูเหมือนหัวจะชนเพดานแล้วเช่นกัน GDP ของบราซิลขณะนี้โตช้ากว่าของญี่ปุ่นเสียอีก ส่วนอินเดียก็กำลังแย่เลยทีเดียว แม้กระทั่งจีน

“ศูนย์กลางการค้าข้าว” เส้นทาง “ข้าวไทย” ในตลาดโลก

กรกฎาคม 4, 2012 New&Trend

คำถามที่เกี่ยวเนื่องกับการก้าวไปสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) ในปี พ.ศ.2558 ที่น่าสนใจประการหนึ่งอยู่ที่ในฐานะที่ประเทศไทยเป็นผู้นำในการส่งออกข้าวของโลกจะใช้โอกาสนี้ในการปรับตัวและยกระดับสถานะการผลิต การค้า และการส่งออกของอุตสาหกรรมข้าวไทยได้อย่างไร ทำอย่างไรที่จะสามารถสร้างความยั่งยืนให้กับอุตสาหกรรม ข้าวของไทยทั้งระบบ โดยเฉพาะชาวนาไทยที่เป็นผู้ผลิตวัตถุดิบ ข้าวเปลือก สามารถมีความมั่นคง และศักดิ์ศรีในอาชีพนี้ นอกเหนือจากการส่งออกข้าวคุณภาพดี ซึ่งเป็นที่ต้องการทั่วโลก สามารถสร้างรายได้ให้แก่ประเทศทั้งในแง่จำนวนและมูลค่า สุเมธ เหล่าโมราพร ประธานคณะผู้บริหาร กลุ่มธุรกิจการค้าระหว่างประเทศ (สายธุรกิจข้าวและอาหาร) และกรรมการ ผู้จัดการใหญ่ บริษัท ซี.พี.อินเตอร์เทรด จำกัด ให้ทัศนะว่า AEC มีหลายมุมมองที่ทั้งภาครัฐและภาคเอกชนจะต้องให้ความสนใจ เพราะที่ผ่านมากลุ่มประเทศผู้นำเข้าอย่างประเทศมาเลเซีย อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์ มีนโยบายให้หน่วยงานของรัฐผูกขาดการนำเข้า ซึ่งนโยบายดังกล่าวเป็นประหนึ่งการปิดกั้นการทำการตลาด ข้าวไทยคุณภาพดี ระหว่างภาคเอกชนของไทยและภาคเอกชนของประเทศเหล่านั้น เพราะหน่วยงานรัฐ โดยเฉพาะประเทศฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย จะนำเข้าข้าวคุณภาพปานกลาง คือ ข้าวขาว 10-25% แทนที่จะนำเข้าข้าวหอมมะลิที่เป็นสินค้าคุณภาพจากไทย หากมีการเปิดเสรีทางการค้าจะเปิดโอกาสให้ภาคเอกชนของไทยร่วมมือกับภาคเอกชนของประเทศเหล่านี้ได้เพิ่มขึ้น และสามารถสร้างตลาดข้าวคุณภาพดี เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคในประเทศเหล่านี้ ซึ่งอยากจะรับประทานข้าวหอมมะลิไทย ขณะเดียวกันในกรณีข้าวเปลือกและข้าวสารของประเทศเพื่อนบ้านอย่างประเทศกัมพูชา ซึ่งผลิตได้ล้นเหลือจากการบริโภค