มหาอุทกภัยเมื่อปี 2010-2011 ที่ผ่านมาทำให้เกิดผลกระทบเสียหายอย่างใหญ่หลวง ไม่ว่าจะเป็นด้านอุตสาหกรรมต่างๆ การเกษตร การท่องเที่ยว แหล่งโบราณสถาน และวิถีชีวิตในชุมชนเมืองและชนบท เหตุการณ์ครั้งนี้ส่วนหนึ่งสะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศและการบริหารจัดการน้ำที่ไม่เป็นระบบ และความล้มเหลวของการรับมือกับภัยพิบัติขนาดใหญ่
น้ำท่วม-น้ำแล้ง กลายเป็นวัฏจักรที่เวียนวนไม่จบสิ้นและเกิดขึ้นทุกๆ ปี ข่าวการแย่งชิงน้ำเพื่อการเกษตรมีให้เห็นทุกปี มีบริษัทที่อยู่ในตลาดหลักทรัพย์สูบน้ำทะเลมากลั่นเป็นน้ำจืดส่งไปหล่อเลี้ยงระบบอุตสาหกรรมต่างๆ ขณะที่อีกฝากหนึ่งของประเทศกำลังถูกสายน้ำเข้าซัดกระหน่ำ!? สายน้ำเปรียบดังเส้นเลือดใหญ่ ทำอย่างไรที่จะให้สายโลหิตนี้หลั่งไหลไปทั่วถึง ไม่เหือดแห้งได้ใช้ประโยชน์กันอย่างทั่วหน้า การบริหารจัดการน้ำที่เป็นระบบจึงกลายเป็นความหวังที่จะนำพาเราก้าวข้ามวัฏจักรแห่งสายน้ำนี้ไปได้
Photo by Bandit Chotsuwan, Chanklang Kanthong
